మా ఊర్లో మ‌హిళ‌లు ఏం చేస్తున్నారంటే... వామ్మో...!

మా ఊరు గురించి ఎంత చెప్పినా త‌నివి తీర‌దు.. ఎంత మాట్లాడినా మ‌న‌సు ఆగ‌దు. ఇది సోత్కర్ష అనుకోకండి సుమీ..! మొన్నటికి మొన్న మా ఊరు వెళ్లిన‌ప్పుడు ఇంకో కొత్త విష‌యం గ‌మ‌నించాను. ఊరిలో మ‌హిళ‌లే మ‌హారాణులుగా వెలిగిపోతున్నారు. గ‌తంలో ఇంటి బాధ్యత మ‌గ వారి చేతిలో ఉంటే ఆడ వారు కేవ‌లం వంట ఇంటికి ప‌రిమితం అయ్యేవారు. మ‌గ‌వారు వ్యవ‌సాయంలో ఉంటే పాడి ప‌శువుల సంగ‌తి ఆడ‌వారు చూసుకొనే వారు. కుటుంబ వ్యవ‌హారాల‌న్నీ మ‌గ‌వారివే. దీంతో ఆయ‌న చెప్పిన‌దానికి ఆమె ఊ కొట్టడ‌మే ప‌ర‌మావ‌ధిగా ఉండేది. మొన్న ఈ ట్రెండ్ కు భిన్నమైన వాతావ‌ర‌ణం క‌నిపించింది. సెల్ ఫోన్‌లు చేతిలో ధ‌రించిన మ‌హిళ‌లు ప్రతీ ఇంట్లో కనిపించారు. ఇప్పుడు అంతా క‌మ్యూనికేష‌న్ చుట్టు తిరుగుతోంది. బ్యాంక్‌ల‌కు సైతం ఇద్దరు, ముగ్గురు మ‌హిళ‌లు క‌లిసి వెళ్లి ప‌నులు చ‌క్క బెట్టుకొంటున్నారు. డ్వాక్రా గ్రూపుల పుణ్యమా అని ఈ మార్పు వ‌చ్చింద‌ని మా మిత్రులు చెప్పారు. అది క‌ళ్లారా చూశాను. బ్యాంకు మేనేజ‌ర్ ను నేరుగా సంప్రదించి త‌మ ఆర్థిక విష‌యాలు నేరుగా మాట్లాడేస్తున్నారు. ఇందులో కొంద‌రు మా హైస్కూల్ మేట్స్ ఉన్నారు. ఆ మ‌హిళ‌లు ఉత్సాహంగా న‌న్ను ప‌ల‌క‌రించి హైద‌రాబాద్ విష‌యాలు అడిగి తెలుసుకొన్నారు. ప‌నిలో ప‌నిగా మా శ్రీ‌మ‌తిని ప‌ల‌క‌రించి వెళ్లారు.

ఇప్పుడు ఏ ప‌నికైనా దంప‌తులు ఇద్దరూ బైక్ మీద వెళ్లి చ‌క్క బెట్టుకొని రావ‌టాన్ని గ‌మ‌నించాను. అప్పట్లో మా ఊరి మోతుబ‌రి రైతు స్కూట‌ర్ కొనుక్కొన్నారు. కానీ దానీ మీద ఆయ‌న శ్రీ‌మ‌తి కూర్చొనే వారు కాదు. ఊరు చివ‌ర దాకా న‌డిచి వెళ్లి అక్కడ ఆ వాహ‌నం ఎక్కే వారు. ఇంట్లోకి ఎవ‌రైనా వ‌స్తే శ్రీ‌మ‌తి గారు లోప‌ల‌కు ప‌రిగెత్తాల్సిందే. క‌నీసం వారికి ప‌రిచ‌యం చేయ‌టం కూడా ఉండేది కాదు. ఇప్పుడు చ‌క్కగా ఒకే వాహ‌నం మీద ఇద్దరూ టౌన్ కు వెళుతున్నారు. క‌లిసి షాపింగ్ కు వెళ్లి వ‌స్తున్నారు. ఇంటికి కావ‌లిసిన విష‌యాల‌న్నీ జాయింట్ గా ప్లాన్ చేసుకొంటున్నారు. అంత ఎందుకు..పిల్లలు చ‌దివే కాన్వెంట్ ల‌కు పేరంట్స్ మీటింగ్‌ల‌కు మ‌హిళ‌లే వెళుతున్నారు. వామ్మో.. ఇది అద్భుతం సుమీ. ఇది అభినందించ‌ద‌గిన విష‌యం. దీనికి కార‌ణం ఏదైనా కానీ హైస్కూల్ దాకా మా జ‌న‌రేష‌న్ చ‌ద‌వ‌గ‌లిగింది కాబ‌ట్టే ఇది సాధ్యం అయింద‌ని అనుకొంటున్నాను. అంత‌కు ముందు జ‌న‌రేష‌న్ కు ఈ అవకాశం లేదు. చ‌దువుతోటే అభివృద్ధి అని నా న‌మ్మకం. నా శ్రీ‌మ‌తి దీన్ని అంగీక‌రిస్తూనే ఇంకో విష‌యం కూడా జోడించింది. ఇంట్లోకి టెలివిజ‌న్‌, సెల్ ఫోన్ లు వ‌చ్చేశాక క‌మ్యూనికేష‌న్ కూడా ముఖ్యమే అని చెప్పింది. ఇది కూడా వాస్తవ‌మే క‌దా..!

మా ఊరు వెళ్లి వ‌చ్చా..ఎంతటి మార్పు క‌నిపించిందో..!

రెండు రోజులు శెల‌వు పెట్టి మా ఊరు వెళితే రెండు వారాల ప‌ని బ‌రువు నెత్తిన ప‌డింది. దీన్ని తెముల్చుకొనేందుకు ఇంత స‌మ‌యం ప‌ట్టింది. ప్రైవేటు ఉద్యోగాల్లో ఈ బ‌రువు బాధ్యత‌లు త‌ప్పవు. దీనిపై బ్లాగు రాయటానికి ఇంత‌టి స‌మ‌యం ప‌ట్టింది. మా ఊరు కి వెళ్లే ముందు ఈ సారి కూడా మ‌రిచిపోకుండా గోదావ‌ర‌మ్మ ను ప‌ల‌కరించాను. రావుల‌పాలెం కు ఇవ‌త‌ర సిద్దాంతం బ్రిడ్జి ఎక్కగానే కారు ఆపుదామ‌నుకొన్నా.. పిల్లలు ప‌డుకొన్నారు. అందుకే రావుల‌పాలెం దాటాక మాత్రం గౌత‌మి గోదావ‌రి మీద ప‌క్కకు తీసి కారు ఆపాను. పిల్లల‌ను లేపి గోదావ‌ర‌మ్మ ను చూపిస్తే ఎంత పొంగిపోయారో. అప్పటికే తెల తెల వారుతోంది. ఆ చిరు చీక‌ట్లో గోదావ‌రి త‌ల్లి అందాల్ని చూస్తే మాట‌లు చాల‌వ‌నిపించింది. పిల్లల చేత డ‌బ్బులు వేయించాను అఫ్ కోర్స్ మా శ్రీ‌మ‌తి న‌వ్వుకొంటూనే చూసింది ఈ దృశ్యాల్ని. హైద‌రాబాద్ అమ్మాయిల‌కు ఇవ‌న్నీ పెద్దగా ప‌ట్టక పోవ‌చ్చు. కొద్ది సేపు అక్కడ ఎంజాయ్ చేశాకే ముందుకు క‌దిలాం. వేకువ జామున మా ఊరికి వెళుతుంటే ఒక్క సారిగా సంద‌డి నెల‌కొంది. ఒక‌ప్పుడు మా ఊరి నుంచి హైస్కూల్ కు వెళితే గొప్ప. అటువంటిది ఇప్పుడు ఉద‌యాన్ని ఊరికి స్కూల్ బస్సులు, కాలేజీ బ‌స్సులు పొలోమ‌ని వ‌చ్చేస్తున్నాయి. వాటిని ఎక్కి మా ఊరి పిల్లలు చ‌దువుల‌కు చ‌క చ‌కా ముందుకు సాగుతున్నారు. ఇది చూసి భ‌లే ముచ్చట వేసింది. నేను యూనివ‌ర్శిటీ లో చ‌దువుకొనేట‌ప్పుడు మా ఊరి విద్యార్థుల చ‌దువుల గురించి బాగా ఆలోచించే వాడిని. అప్పట్లో ఒక సారి వేకువ జామున రైలు కి వెళ్లాలంటే మా ఊరాయ‌న సైకిల్ మీద న‌న్ను స్టేష‌న్ కు దింపాడు. ఆయ‌న అబ్బాయి ఇప్పుడు ఇంజనీరింగ్ చ‌దువుతున్నాడు. చక్కగా కాలేజ్ బ‌స్స్ లో వెల్లిపోతున్నాడు. ఆ సంగ‌తి ఆయ‌న గుర్తు చేశారు. ఊర్లోకి వెళ్లి కాసేపు సేద తీరాక చుట్టు ప‌క్కల వారి ప‌ల‌క‌రింపులు మొద‌ల‌య్యాయి. మా ఊర్లో అనేక కుల‌స్తులు ఉన్నారు. కానీ అంతా మావ‌య్య, బాబాయ్‌, పెద నాన్న అని పిలుచుకొంటాం. ఎవ‌రికి ఈ పిలుపుల మీద ప‌ట్టింపు ఉండ‌దు. అదంతా ఒక ఆత్మీయ‌త‌.

ఆ రోజు మా ఊరి శివాల‌యంలో క‌ళ్యాణం. ఈ క‌ళ్యాణం చేయించుకొనేందుకు మేం వెళ్లాం. అందుకే సాయంత్రం దేవుడి ఊరేగింపు జ‌రుగుతుంటే కూడా వెళ్లా. ఊరంతా ఒక‌టే ప‌ల‌క‌రింపులు. అప్పటి పిల్లలంతా పెద్దలై పోయారు. పెద్ద వారంతా వృద్దులై పోయారు. మా అబ్బాయి అయితే బోలెడు ఆశ్చర్య పోయాడు. మీకు ఇంత స‌ర్కిల్ ఉందా అంటే ప్రశ్నలే. వాడికి ఇదంతా కాస్త కొత్త. రాత్రి మాత్రం దేవుడి క‌ళ్యాణం చేయించాం. ఎంత‌టి మ‌ధుర‌మైన అనుభూతో. మా ఊరంటేనే నేను ప‌డి చ‌స్తాను. అటువంటి చోట దేవుడి కళ్యాణం చేయించుకొన్న అనుభూతిని ఒడిసి ప‌ట్టి తెచ్చుకొన్నాను. దేవుడి సేవ‌లో త‌రించే ఒక మ‌ధుర జ్ఞాప‌కం. అందుకే ఇప్పటికి ఆ జ్ఞాప‌కాన్ని దాచుకొన్నాను. మ‌ర్నాటి విశేషాలు మ‌ళ్లా చెబుతాను.